De sportbeleving van een sporter met overgewicht

Het is zaterdagochtend 08.15 uur. Vandaag ga ik de dag beginnen met een mooie fietstocht op mijn racefiets. Ik kijk naar het weerbericht. Het blijft droog maar er staat wel een flinke oostenwind, kracht 4.

Richard Otjens sporter met overgewichtIk zet mijn fietsnavigatieapparaat op het stuur, start hem op en stel het aantal kilometers in dat ik wil gaan rijden. Vijftig, besluit ik. Ik druk op de “surprise me”-knop en geef aan dat ik een lus wil rijden. Het apparaatje begint te rekenen. Na ongeveer een minuut geeft hij me drie opties in drie verschillende windrichtingen. Ik wil eerst wind op kop zodat ik met de wind mee het laatste stuk kan fietsen. Dus ik kies de route die naar het oosten gaat, de wind tegemoet. Bidon vullen, banaantje in de achterzak, nog even de banden oppompen, hartmeter om, helmpje op, handschoentjes aan, wat geld en m’n mobieltje mee en ik ben klaar om te vertrekken.

Zodra ik de bebouwde kom uit ben voel ik dat de wind nog straffer is dan ik al dacht. Ik schakel terug. Het lekkerste is om te fietsen in een soepele cadans. Je benen worden dan lekker warm. Je kan de weerstand prima aan en je voelt in je lichaam geen spanningen. Ik heb mijn houding te pakken. Ik voel me goed en ik voel me sterk. Kom maar op!

Ik fiets op een dijk met links van mij de Amer, de rivier die de Moerdijk met de Biesbosch verbindt. Rechts van mij een prachtig strak polderlandschap. Oude hoeves staan verborgen tussen bomen als eilanden in de groene zee van weilanden en akkers.

De wind is wat gaan liggen en ik voel dat ik sneller ga zonder dat het mij extra kracht kost. Heel erg langzaam haal ik een groot binnenvaartschip in. Het gezin van de schipper zwaait uitbundig naar me. Ik lach en zwaai terug. Achter de rivierboot zie ik in de verte de Biesbosch opdoemen. Ganzen vliegen over, statig zwemmen zo’n twintig witte knobbelzwanen in een rustig gedeelte van de rivier. Ik zie dat een roofvogel wordt weggejaagd door wel zes kieviten. Ik kijk voor me. Een kudde schapen en lammeren zitten op het warme asfalt van het fietspad te herkauwen. Voorzichtig fiets ik tussen de schapen door. Ze gaan amper opzij. Het gemekker naar elkaar toe maakt me aan het lachen. Wat is dat toch een raar geluid!

Na de schaapskudde zet ik aan en ik merk dat er een lichte vermoeidheid voelbaar is in de benen. Ik verlang naar rugwind. Mijn navigatieapparaatje piept en licht op. Ik moet bij de volgende mogelijkheid rechtsaf en daarna weer rechts. Wind mee, heerlijk.

De wind blaast me vooruit door de landweggetjes langs de hoeves die ik voorheen al vanaf de dijk heb zien liggen. Ik heb al een aantal malen opgeschakeld en zie het landschap langs me heen roetsjen. Zodra ik weer op bekend terrein ben, vlakbij het dorp waar ik woon, voel ik dat mijn spieren vermoeid beginnen te raken. Ik verlang naar huis en besluit dat ik me dan met een kop warme tomatensoep op de bank zal nestelen. Ik voel me heel tevreden en voldaan. Die twee uurtjes fietsen voelen als een vakantie in eigen land.

Sporter met overgewicht

Dit is mijn manier van sport beleven. Ik heb plezier in het sporten, ik kan ervan genieten. Net zoveel als ik kan genieten van koken, eten en drinken. Ondanks mijn overgewicht.

Sportbeleving: daar gaat het om als je sporten en bewegen een structureel onderdeel van je leven wilt maken. En die sportbeleving is voor iedereen anders. Voor mensen met overgewicht en obesitas is een positieve sportbeleving de grootste uitdaging, het grootste obstakel. Je krijgt vaak van iedereen te horen dat je moet gaan sporten, maar als je in de fietsenwinkel kijkt, zijn er amper fietsen te vinden die je gewicht aan kunnen. Er is geen fietskleding in jouw maat en de kennis om jou te adviseren over de aanschaf van sportmateriaal ontbreekt vaak in winkels. Zwemmen is een van de beste sporten om te doen met overgewicht, maar zodra je je vertoont in het zwembad kijken mensen met walging en afkeuring naar je. En zo kan ik, helaas, nog vele voorbeelden opnoemen.

In mijn blogs die ik schrijf, waarvan dit de eerste is, zal ik ingaan op mijn sportbeleving en mijn ervaringen als sporter met overgewicht. Met twee doelen. Enerzijds om de ogen van de sportwereld te openen en begrip en acceptatie voor mensen met overgewicht en obesitas te creëren. En anderzijds om voor mensen met overgewicht en obesitas obstakels weg te nemen zodat zij, zodat jullie, van sporten en bewegen kunnen genieten.

2 antwoorden
  1. Leo Coopmans
    Leo Coopmans zegt:

    Richard, wat kun jij prachtige verhalen vertellen. Ik zou bijna op dit tijdstip (22:42 uur) nog zin krijgen om op de fiets te springen. Wilde je altijd nog een keer zeggen, hoeveel respect ik voor je heb. Zelf (in principe geen kilo te zwaar) is het mij gelukt om Alpe d’Huez 1x te beklimmen in 2012. Sindsdien heb ik tientallen keren verteld, dat ik een ex-collega ken, die deze berg meerdere keren beklommen heeft, terwijl hij niet echt zijn gewicht mee heeft. Na het lezen van je verhaal is mij duidelijk geworden, hoe het je gelukt is……. mijn focus destijds lag op het “behalen van de top”, zou ik deze verlegd hebben naar “zoveel mogelijk genieten” was het waarschijnlijk minder zwaar zijn geweest.

    Zelf spring ik nog bijna wekelijks 1x op de fiets. De volgende keer dat ik mijn neus in de wind steek, zal ik zeker aan je boodschap terugdenken en lekker gaan genieten.

    Hartelijke en sportieve groeten Leo

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.